You can't take me...
I'm free...

Ta piosenka mym natchnieniem. <3
Więc piszemy opowiadanie.. of kors, o smokach. Dokładniej o smoku nękanym przez łowców, którzy chcą go zabić... I któremu pomagają inne magiczne stworzenia.
Cóż za wymyślna fabuła. p;
Cóż, wyjdzie w praniu.
Jeśli chcecie, możecie się zapisać, choć nie obiecuję, że przyjmę wszystkich.

Wstęp

Kolejny, nudny dzień właśnie wstawał. Leniwe słońce dzisiaj okazało się wyjątkowo leniwe- zanim odbiło się od przykrytych białą kołderką stepów i oślepiło wszystkie przebywające w pobliżu stworzenia.
Jednak, czy Grzywę kiedykolwiek obchodziło, czy to brzask, czy południe, czy już dawno zapadła noc?
Oczywiście, że nie.
Dlatego też teraz zwinnie przemykała między drzewami, strasząc Bogu winne sarny, na wpół śpiące jeszcze.
Tak... wolność! Słodka wolność...
Gdyby tylko wiedziała, że niedługo zostanie tejże wolności pozbawiona...!

Pewien człowiek stał na skraju lasu, patrząc na łąkę rozciągającą się przed nim. Zwierzęta, oczywiście, nie spały. Wszystkie były obudzone, w pełnej gotowości...
Tak przynajmniej im się wydawało.
Światło najwyraźniej wyczuł podniecenie w powietrzu, ponieważ zamerdał radośnie ogonem i wyszczerzył zadziornie kły, szczekając.
Charles uciszył go ruchem ręki. Pies posłusznie podkulił ogon i usiadł, wpatrując się we właściciela.
- Uspokójcie resztę, zajoba idzie dostać! - warknął mężczyzna, mając oczywiście na myśli psy. Towarzysze myśliwego oczywiście niemal natychmiast uciszyli psy.
Charles Thompson, za plecami nazywany Brzytwą, nie był oficjalnym 'organizatorem' corocznych polowań. Inni ludzie, nawet ci, którzy spotykają go po raz pierwszy, czują do niego respekt. Spojrzenie szarych, mętnych oczu przeszywa na wylot, jeden ruch silnie umięśnionej ręki i już koniec. Tak, z tym człowiekiem nie należało zadzierać...

Tymczasem gdzieś na drugim końcu obozu Eric użerał się z tymi psami.. Zwierzaki ewidentnie czuły napięcie w powietrzu, same też były podekscytowane. W końcu niedługo polowanie!
Jeden tylko zwierzak usiadł spokojnie na ziemi i przekrzywił łeb, spoglądając na Erica z niejakim zainteresowaniem.
- Horace... - westchnął mężczyzna, podchodząc z niejakim trudem do psa. Jego psa. Czemu z trudem? Eric nie był jakiś silny, ot, zwykły wysoki i niegroźny brunet. Zabierali go jeszcze na te polowania tylko dlatego, iż wiedział o smokach najwięcej z ich wszystkich.
- Wychowuje cie od szczeniaka - szepnął Eric, a Horace liznął go po twarzy. Człowiek zaśmiał się, jednak zaraz spochmurniał. - Zginiesz na tym polowaniu i to jest pewne. Żaden pies nie ma szans ze smokiem, kiedy te sukinsyny wreszcie to zrozumieją?!
I rozpłakał się. Cóż, zawsze miał słabą psychikę.
Dwójka myśliwych usłyszała płacz Erica. Akurat przechodzili obok, szturchając się łokciami i śmiejąc się z mężczyzny. Dorosłego mężczyzny. Który płakał.
- Pokażemy im maluchu... - wyszeptał, głaszcząc psa po pyszczku. Ten odpowiedział machnięciem ogonem.

W tym samym momencie Grzywa znalazła się bardzo blisko obozu. Dostrzegł ją jeden z myśliwych, od razu robiąc zamieszanie. Eric puścił psy, pozwolił im biec za smokiem. Cóż za zgranie.
Tylko Horace został, wpatrując się we właściciela.
Wtedy Ericowi zaświtał w głowie pomysł.
- Horace! Chodź... Czas upolować jakiegoś smoka!

Ostatnio edytowany przez Kanuri (2011-06-06 15:33:14)