Poczułeś lekki wstrząs i kołysanie ustało. Stało się to w ostatnim momencie bo robiło Ci się już od tego niedobrze. Drzwi otworzyły się i do środka wpadło światło. Światło słońca mocno raziło w oczy, a nie mogłeś zasłonić ich ręką. Jedyne co mogłeś w tej chwili to zmrużyć oczy. Widziałeś teraz całe pomieszczenie. Oprócz Ciebie była tu cała dziewiątka z dojo. Wszyscy byli jeszcze nieprzytomni. Zauważyłeś sylwetkę swojego mistrza, byłego mistrza.

Niestety, nie udało Ci się wypowiedzieć tych jakże wzruszających w tym momencie słów, gdyż masz zakneblowane usta.
- Rozpakować towar. - powiedział Yosuo pokazując ręką w waszym kierunku. Do środka weszło kilku piratów, wśród nich jeden z mięśniaków. Chwycił Cię za szmaty i przewiesił przez ramię. Próbowałeś się wyrwać lecz byłeś bezsilny. W dodatku miałeś jeszcze trochę obolały brzuch i głowę. Straciłeś przytomność.
Budzisz się później z łańcuchami na rękach i dziwną obrożą na szyi. Jesteś przykuty do ściany i za bardzo nie możesz ruszać rękami. Przynajmniej masz już wolne usta.

Cóż, były za silne. Rozejrzenie się było trudnym zadaniem, w pomieszczeniu było dość ciemno i nie było okna przez które mogłoby wpaść słońce. Nie musiałeś czekać długo. Po jakiś 10 minutach usłyszałeś głosy. A po następnych dwóch przed twoją celą stał szermierz. Otworzył celę i wszedł do środka.
- Przepraszam za zamieszanie. - powiedział po czym przeciął łańcuchy.

- Nie przyzwyczajaj się do braku łańcuchów, idziesz ze mną. - powiedział i wyszedł z celi. Zatrzymał się i obejrzał się w twoją stronę. Pewnie czeka aż ruszysz dupę.

Kiedy wyszedłeś na zewnątrz zasłonił założył Ci worek na głowę i związał rękę. Całość zajęła mu trochę mniej niż dziesięć sekund. Chwycił Cię za kark i prowadził.
- Tylko, bez żadnych gwałtownych ruchów. Bo będę się musiał tłumaczyć mistrzowi. - po chwili straciłeś już rachubę ile już idziecie. Stanęliście. Usłyszałeś jakieś głosy, dużooo głosów. I jakąś przemowę, właściwie to słabo ją słyszałeś. W końcu zdjęli Ci worek. Byłeś na piasku, na jakiejś niby arenie. Na drewnianych trybunach zauważyłeś swojego mistrza, który to właśnie przemawiał.
- No to pora zacząć nasz pokaz. Zwycięży najlepszy, reszta umrze. A jeśli któryś z was się zawaha odbierę mu żucie osobiście. - powiedział Yosuo zwracając się do was. Tak, byli tu wszyscy jego uczniowie, wszyscy zakuci w kajdany. Dali Ci do ręki miecz i wykopali na "Arenę".
- No to przeżyj. - powiedział ten co Ci wręczył miecz po czym zaczął się śmiać. Byliście w dziesięciu na arenie. Wychodzi na to, że musisz walczyć ze "swoimi". Większość z nich znasz od urodzenia.
Masz wątpliwości. Te jednak szybko mijają gdy jeden z chłopaków rzuca się na Ciebie machając mieczem jakby próbował trafić no nie wiem... muchę. Akurat jego znałeś najdłużej z nich i chyba można powiedzieć, że przyjaźniliście się. Nie wiadomo co się stało, ale musieli mu coś zrobić. Widziałeś strach w jego oczach kiedy atakował. Cała reszta też rzuciła się na Ciebie.
- TAK, waszym celem jest Vince Gray! WYGRANY DOSTANIE NAGRODĘ! HAHAHA! - krzyknął Yosuo i rozbrzmiał gong.

W momencie kiedy upadłeś na ziemię poczułeś ból w okolicy całego ciała (xD). Nie mogłeś ruszyć żadną kończyna. Spojrzałeś na trybuny gdzie niedawno siedział twój mistrz. Teraz go tam nie było. On i kilka innych osób zeszła do dół na arenę. Wśród nich był szermierz, który przyszedł po Ciebie do celi.
- Pożycz to. - powiedział Yosuo wyciągając miecz ów szermierza. Przyłożył Ci go do klaty. - Nie taki był plan, żegnam. - przydusił miecz mocniej lekko nacinając skórę. A ty nie mogłeś zrobić nic. Przykre. (;c)
- Czekaj, on może się przydać. W końcu to dla mnie zorganizowałeś ten cały "turniej". Wiem, że nie taka była umowa ale może być i ten. Nic nie da się zrobić? - usłyszałaś jakiś damski głos.
- Pfff... masz Sam. - mistrz odrzucił miecz jego właścicielowi po czym nachylił się nad tobą. - Cóż, napawaj się życiem i zdobytą nagrodą. Choć nie nazwał bym tak tego co otrzymałeś. Trzymaj się. - odszedł kilka kroków eskortowany przez samuraja i laskę. - Aisha, jest twój. - powiedział odchodząc.
Ból jaki odczuwałaś zniknął, poczułeś ulgę. Padłeś na ziemię nie mając na nic siły.
- Zabierzcie proszę mojego nowego niewolnika na statek. - powiedziała pani Kapitan.

Budzisz się w jakiejś kajucie. W pomieszczeniu panuje półmrok, tylko na biurku pali się średniej wielkości świeca, której jako tako udawało się oświetlić pokój. W szyję uwierała cię jeszcze trochę ta dziwna obroża. Chciałeś se ją poprawić ale nie miałeś jak. Twoje ręce były zakute. Miałeś na sobie strój pokojówki... nie no, nie przesadzajmy. Chciałeś manipulując głową poprawić sobie to ustrojstwo na szyi, bezskutecznie, narobiłeś przy tym tylko trochę hałasu. Niedaleko coś się ruszyło. Dostrzegłeś teraz, że w pokoju jest łóżko i ktoś na nim leży.