Chikorita była najwidoczniej bardzo zadowolona z faktu że może ci dotrzymywać towarzystwa podczas wędrówki. Zresztą komu by się chciało cały czas siedzieć w zamknięciu. Pogoda wam dopisywała a niebo coraz to przecinały mniejsze i większe poke-ptaki. Pierwszym miastem jakie przed wami się rozpościerało było Violet City, czyli również pierwsze miejsce gdzie można by się starać o odznakę. Nie było jednak sensu iść tam z samą, niezbyt doświadczoną w prawdziwej walce Chikoritą w dodatku w sali która słyneła z trenowania latających pokemonów, a te jak dobrze ci było wiadomo miały olbrzymią przewagę na roślinnymi stworkami. Na szczęście nie musieliście długo czekać by coś interesującego przeszło wam drogę.
- Chiko - zawołała twoja podopieczna wskazując na coś łapką.
Mały Pichu siedział w krzakach obok zajadając się rosnącymi tam jagodami i zupełnie nie zwracał na was uwagi.

Pichu dalej konsumował w najlepsze jagody zupełnie nic nie robiąc z twojej obecności. Wpatrywał się w ciebie z czystym spokojem swoimi czarnymi oczkami raz po raz biorąc gryza z owocu który trzymał w swych małych, żółtych łapkach. Widocznie był pokojowo nastawiony do otaczającego go świata.
- Chiko, chikorita - powiedziała twoja podopieczna podchodząc do niego bliżej by się przywitać. Maluch ochoczo przystał na propozycję i podał jej swój ogon z którego po zetknięciu z malutkim ogonkiem Chikority strzeliły iskry. Na szczęście była ona typem roślinnym i nic poza małym paraliżem jej się nie stało. Nie mogłaś też winić pichu za to zdarzenie gdyż dobrze wiedziałaś że owe pokemony tak się po prostu witają.
- Pi, pi - zaśmiał się delikatni elektryczny stworek po czym podszedł do ciebie i zaczął z wyraźnym zaciekawieniem badać cię ze wszystkich stron. Nim się spostrzegłaś zanurkował w twojej torbie i wyłowił z niej pokedex. Urządzenie włączyło się automatycznie.


Pichu - pokemon elektryczna mysz. Jest na tyle mały że nie potrafi do końca kontrolować swej elektryczności przez co nierzadko mu się zdarza niespodziewanie strzelać iskrami lub porazić samego siebie.

Maluch był tak zaskoczony nagłym pojawieniem się mechanicznego głosu że odskoczył kawałek dalej a z jego policzków zaczęły strzelać małe iskry. Mimo to nie spuszczał wzroku z pokedex'a. Wyglądało na to że uznał go za przeciwnika.

Chikoricie nie stało się nic poważnego, była tylko nieco zszokowana tą nagłą dawką elektryczności ale powoli już dochodziła do siebie. Nie można jednak tego samego powiedzieć o małym pichu. Elektryczny gryzoń dalej zawzięcie wpatrywał się w pokedex. Widocznie twoje słowa nie do końca go przekonały do "niewinności" urządzenia. Zdeterminowany by pokonać "wroga" wskoczył ci na ramię i już miał strzelić z niego piorunem w gadające "pudełko" ale Chikorita strąciła go delikatnym ruchem swego liścia i zaczęła mu po swojemu tłumaczyć o co chodzi. Pichu wpatrywał się przez chwilę w nią swoimi czarnymi ślepkami a potem niespodziewanie dał znów nura do torby tym razem wyciągając z niej jeden z twych poke-ball. Maluch święcie przekonany że tym razem ma do czynienia ze zwykłą piłką zaczął ją dla zabawy podrzucać w górę co raz to odbijając ją swym małym łepkiem. Skutek tego był oczywisty. Kula pod wpływem wstrząsów się uaktywniła i elektryczna mysz  nie do końca świadoma tego co się teraz z nią dzieje została wciągnięta do środka. Przez chwilę obserwowaliście jak pokeball kiwa się z prawej strony na lewą by po chwili znieruchomieć. Pokedex natychmiast wyświetlił dane dotyczące "schwytanego" okazu.

Pichu(on)
Ataki: akcja, szybki atak, elektro wstrząs, niewinne spojrzenie
Natura: Ciekawski
 
- Chiko - zdziwiła się Chikorita obserwując tę "niecodzienną taktykę łapania pokemonów".

Ku twemu zaskoczeniu mała elektryczna myszka wcale nie sprawiała wrażenia przestraszonej czy zszokowanej tym co się właśnie wydarzyło, wręcz przeciwnie pokemonowi wyraźnie się to spodobało. Po wypuszczeniu od razu wskoczył na twej ramię i zaczął ponownie zerkać w kierunku torby najwyraźniej szukając w niej czegoś co może jeszcze "sprawdzić".
-Pichu - zawołał radośnie kiedy tylko usłyszał twoją propozycję po czym od razu zaczął biegać po twoich ramionach pałając wyraźną ciekawością do tego co was jeszcze czeka.
Nie mogliście jednak teraz spocząć na laurach i świętować zdobycie nowego towarzysza i członka drużyny gdyż przerwał wam niespodziewany wybuch a po chwili zobaczyliście strugę dymu unoszącą się nad drzewami pobliskiego lasu. Miałaś dziwne przeczucie że dzieje się tam coś złego, a widok uciekającego stamtąd stada pidgey'ów tylko utwierdzał cię w owym przekonaniu.

W porę zamknięta torba uratowała twoje ubrania i inne rzeczy osobiste przed możliwym elektrycznym prezentem od pichu. Jednak w życiu już tak jest że koniec jednego niesie zwykle za sobą początek drugiego, tak było i tym razem ledwie załatwiłaś sprawę z małym gryzoniem czekała cię głośna niespodzianka w postaci nagłego wybuchu. Oczywiście byłaś osobą, która nie może takich sytuacji zostawić samym sobie więc ruszyłaś sprawdzić co się dzieje. 
-Pichu - zgodził się pokemon i mocno uchwycił się twego przedramienia by nie spaść w biegu. Chikorita nadążała za wami bez większego problemu co chwila powtarzając tylko swoje "chiko, chiko" przeczuwałaś że to co przed chwilą zdarzyło się w lesie musiało ją zmartwić. Na szczęście miejsce nie było aż tak daleko jak się na początku zdawało i po chwili ukryta w krzakach mogłaś obserwować zaistniałą sytuację. Wtedy też odkryłaś problem, który niesie za sobą noszenie pichu na ramieniu podczas biegów przełajowych. Elektryczny pokemon w jego trakcie nieświadomie uwolnił kilka iskier, które wpadły na twoje włosy przez co miałaś na głowie prawdziwe "afro". Jednak to nie było teraz ważne skoro dostrzegłaś coś poważniejszego. Piątka ludzi ubrana w czarne uniformy z czerwoną literą R na przodzie, byli oni zgromadzeniu wokół wielkiej dziury - najpewniej powstałej na skutek wybuchu. Byłaś za daleko by dokładnie słyszeć o czym mówią ale dotarły do ciebie strzępy rozmowy.
- ... to na pewno "To" ?
- ....szef zlecił.... potęga na wyciągnięcie ręki ale....
Wiedziałaś już że to przestępcy i najwidoczniej szykujący się do jakiegoś większego przekrętu. Po chwili poczułaś jak pichu zsuwa ci się z ramienia. Elektryczna mysz koniecznie chciała zobaczyć co jest w tej dziurze.

Maratończykiem to ty raczej nie byłaś jeśli chodzi o bieganie ale to na szczeście miałaś już za sobą. Jednak teraz czekało cię kolejne wyzwanie, które może okazać się nieco trudniejsze niż owa bieganina. Decyzja o odesłaniu elektrycznej myszki do pokeballa był bardzo słuszna z uwagi na fakt że malec już rwał się do "odwiedzenia" tych nietypowych wykopalisk. Gorsze jednak było to że pokemon był szybszy i nim zdążyłaś choć wyciągnąć kulę zdążył podbiec pod sam przeg wyżłobionego przez wrogi zespół krateru.
- Proszę, proszę - powiedział jeden z nich na twój widok - widzę że jacyś amatorzy chcą się z nami pobawić. Nikt cię dziewczynko nie nauczył by nie przeszkadzać dorosłym kiedy pracują. 
Na szczęście skupieni na tobie zupełnie nie zwrócili uwagi na pichu, który w tym momencie dał nura w głąb dziury widocznie zaciekawiony tym co tam się znajdowało. A był to kamień gigantyczny czerwony kamień jakby z płomieniem w środku... nie musiałaś długo myśleć by wiedzieć że to olbrzymi fire stone. Nie przekreślało to jednak faktu że masz przed sobą pięciu kryminalistów najpewniej dysponującymi silnymi pokemonami.
- Co ty na to by ją sprawdzić - zaśmiała się jakaś kobieta z filetowymi włosami należąca do zespołu - Houndour, wyjdź i pokaż im gdzie ich miejsce.
Chwile później przed wami zmaterializował się średniej wielkości czarny poke-pies. Bynajmniej nie wyglądał przyjaźnie.

To dopiero się nazywa od razu iść na żywioł i atakować przysłowiowego bossa, choć ty wcale tych kłopotów nie szukałaś, to raczej one znalazły ciebie. Pozostawało mieć nadzieję że nie skończy się do pobytem na oddziale intensywnej terapii. Chikorita dzielnie stanęła do walki bojowo machając liściem. Po chwili i pichu do ciebie podbiegł choć odniosłaś wrażenie że najchętniej wyciągnął by ten kamień nie zważając na jego rozmiary i teraz był zły że mu się to nie udało. Jednak w jego zachowaniu było coś dzianego żółty malec wyglądał jakby się też o coś bał, ale jak można się bać kamienia choć by nie wiadomo jak wielkiego, który nawet nie powinien na niego oddziaływać. Tym bardziej że obecność Rocketów wcale nie zdawała się mu tak bardzo nie przeszkadzać jak to co zobaczył w dziurze.
- Pi, pi- oświadczył wskazując łapką w głębienie.
Niestety puki ta walka nie dojdzie do końca raczej nie ma szans na zabawę w archeologa i badanie tego zjawiska. Ogromny miotacz płomieni, który śmignął tuż przed wami dał nieomylny sygnał że bitwa się rozpoczęła.
- Chiko  - zawołała twoja starterka czekając na komendę do ataku.