To jest królestwo nekomi, tu trenuje. Są tu różnorakie worki treningowe, tarcze manekiny, bambusowe kije itp, idt. Ogólnie mówiąc wszystko co potrzeba do trenowania. Nawet broń się znajdzie, ale to schowana jest więc ciii. By się dostać trzeba pokonać kilka pułapek ale nie zawsze.

Przyszła tu, poczuła się prawie jakw domu, no nic trzeba zacząc co nie? Więc zaczeła na workach, i potem ćwiczyć na słupkach z kijami jak ramiona itp. By na końcu utrzymywać równowagę na rece. Stojąc na babusowej tyczce. To było trudne i wymagało koncentracji.

Chłopak niedawno co się obudził i stęsknił się za ukochaną więc przyszedł do sali.
Cześć kochanie. Jak ci idzie?

To ze wszedł wybiło ją z koncętreacji i zachwiała się. Szybko się jednak wybiła i na nogach stała na bambusie.
-Jak widać dobrze, a co chcesz potrenować?

Zaczął machać rękoma w geście odmowy.
Nie dzięki nadal jestem słaby, ale dzięki za sugestię.

Zeskoczyła ładnie i wyladowała przed nim.
-Nie zmuszam, ale czasem tak potrenować nie jest źle.
Hoshi zaszczekał starajac się po bambusie chodzić. Dziewczyna się odwróciłą i wdac było fragment potrójnej blizny jaka ma od dziecka, na plecach.

Chłopak podszedł do dziewczyny i zauważywszy bliznę spytał.
Nekoś co to za blizna?

-Hmm jaka blizna?
Spytała nie bardzo wiedząc oco mu chodzi. Pies próbowa stać na dwóch łapach by ona patrzyła na niego.

No jak to jaka?
Podszedł przed nią.
Chodzi mi o to co masz na plecach.

-A ta.
Spojrzała mu w oczy.
-Mam ja od czasu tego wypadku co mnie coś zaatakowało. Jedyna pamiątka po tamtym czasie.

Coś mu błysnęło w głowie.
Słuchaj pamiętasz co mi mówiłaś. Że ten sen który ci się śnił jest bardzo realistyczny. Może to wcale nie był sen.
Wskazuje na bliznę na plecach.
Tylko wspomnienie tego skąd ci się wzięła ta blizna.

Pomyślała o tym co powiedział.
-To by wyjaśniało wiele.
Spojrzała na niego.
-Ale z tego co pamiętam, słyszałam jeszcze wycie. Nie miałam żadnego poka więc jak to możliwę.
Dotkneła fragmentu blizny.
Wiem tylko ze wygląda jakby mnie coś pazurami zaatakowało.

Obejmuje dziewczynę.
Nie powinnaś się tym przejmować. Z czasem prawda sama przyjdzie.
Całuje dziewczynę w czółko.
To jak może troszkę mnie potrenujesz.
Powiedział to tylko po to, aby odciągnąć dziewczynę od myśli o bliźnie.

-Uroczy jesteś, że się tak troszczysz.
Hoshi utrzymuje równowagę.
-No nie wiem, ale czy gotowy jesteś.

Dla ciebie góry przeniosę.
Podszedł do kijków stanął i próbował utrzymać równowagę. Z naciskiem na próbował, gdyż cały czas spadał.
To chyba nie dla mnie.
Lecz nie spostrzegł się że gorączka minęła, a pozostał tylko lekki kaszelek.

-Odrazu zaczynasz od najtrudniejszego. Najpierw byś musiał koncentracje poćwiczyć.
Zasmiała się i sama wskoczyła na kilki i na ręce stała i trzymała się.

Zawsze taki jestem że zaczynam od tych trudniejszych rzeczy.
Wstał, otrzepał się z kurzu.
[b]To może mi pomożesz mistrzu.

-Mistrzu?
Zeskoczyła.
-Hmm sprubujmy od czegoś łatwiejszego. Bo skakanie po tych kijach wymaga stylu małpy więc wiesz. Opieram trening na stylach walki.
Pokazuje na rampę nad ziemią.
-Może spróbuj na tamtej linie się utrzymać i powoli na kije będziemy.

Pewnie czemu by nie?
Po czym wszedł na linę.
Jeszcze makijaż i rower jednokołowy i jako klaun w cyrku będę mógł robić.

-Eee, chyba nie to doskonale pomaga na równowagę kiedy.
Hoshi zaczał w ciebie strzelać, a twoja Garbogor mułem.
-Takie utrudnienie ja uczyłam sie jak mnie w zażdej strony ataowali.

I ty to przeżyłaś?
Starał się utrzymać równowagę.
Zaczynam się ciebie bać.

-Spokojnie, nie zginiesz. Gorzej by było gdyby jeszcze z powietrza cię atakowali. Wiesz w dojo jedyna dziewczyna to najgorzej miałam.
-Jak się utrzymasz i będziesz bezbłędnie chodził buziaka dostaniesz.

W oczach pojawia się płomień determinacji.
Tak zrobię to uda mi się.
I zaczął utrzymywać równowagę. Można by powiedzieć jakby miał doczepione linki dzięki którym bezbłędnie chodzi.

-Gliscor pomożesz mi?
Spytała poka.
Lec nad nim i zaatakuj go.
pOdeszła do poka.
-Ale tak by nie spadł.

Chłopakowi nie gasł płomień desperacji. Nie zważał na ataki i zmyślnie ich unikach. Najwidoczniej bardzo chciał otrzymać nagrodę.
I jak dobrze mi idzie?

-Dobrze, a teraz co innego sprawdzimy.
Weszła też na line i rzuciła mu kija.
-Spróbuj, mnie uderzyć i uniknąć moich uderzeń.
W morderczym tępię zaczęła atakować.

Ej tego nie było w umowie.
Zaczął starać się unikać bądź blokować ataki dziewczyny.

Dała mu buziaka.
-Prosze nagroda.
Zaśmiałą się i stała na linie.

Zrobił minę typu fuck yea.
A więc teraz muszę z tobą walczyć.
Zaczął obracać kijem na różne strony.
Lecz jeśli muszę to nie mam wyboru.
I nie chętnie zaatakował dziewczynę.

Podskoczyła i rękami oodbiła się od twoich ramion, poczym ładnie na rekach trzymajać się liny uderzyał cię w plecy.
-Dobrze się spisałeś.

Ała tylko tak mówisz tak naprawdę jestem cienki.
I poszedł w kont się dołować. Gdy już doszedł do konta zaczął mazać palcem po podłodze.

Wcale nie, powiem tak naprawde dobry jesteś. Bo zamną nieliczni wytrzymawali tak długo jak ty.
Pokazała język i chłopak musiał trafić bo bandaż spadł. a dziewczyna czerwona zasłoniła szybko co miała.

Odwraca się w stronę dziewczyny.
Naprawdę?
Lecz szybko odwraca wzrok gdy zauważa że dziewczyna nie ma bandaża okrywającego jej kształty jednocześnie stając się burakiem.

-T...to może ja juz pójdę.
Cała czerwona i zawstydzona zaczałe się wycofywać. By się schować w łazience.

Czekaj.
Wstał podszedł do dziewczyny i oddał swoje ubranie.
Proszę okryj się tym.

-D...dzięki ale ja pójdę
Nadal był zawstydzona, a każdy rcuh powodował że jej kształty się poruszały.

Nie odchodź czekaj.
Zerwał kawałek materiału i obwiązał wokół oczu.
Teraz nic nie będę widział więc chyba nie będzie ci to przeszkadzało.
Odwrócił się w stronę ściany myśląc że do niej rozmawia.
Dzięki temu wyczulę swoje zmysły.

-Wiesz ze do ściany mówisz.
Poki szybko przyniosły bandaż, i znów zaczeła nim okrywać. Ale blizna była widoczna bo plecami była odwrócona.

Widzisz właśnie dlatego przyda mi się pomoc.
I idzie w kierunku z którego dobiegał głos machając rękami przed sobą.

-Może tak, wzrok czasem bywa zawodny, stój w jednym miejscu i skoncentruj się, wykozystaj resztę zmysłów takie jak, słuch wech i pozostałe. Bo gdy jeden zawiedzie reszta cie uratować może.

Tak jest.
Stanąłem w miejscu wyciszyłem się i próbowałem odnaleźć Nekomi próbując iść w jej kierunku.

Specjalnie głośniej oddychała, by on mógł trafić do niej. Poprawiła już bandaż.
-No skończone.

Chłopak usłyszał ją wyraźnie i zaczął iść w tym kierunku. Lecz żeby nie zderzyć się z żadną przeszkodą wykonywał delikatne ruchy rąk.

Przytuliła się do niego.
-Nad tym jeszcze poćwiczyć będziesz musiał.
Powiedziała i dała buziaka w policzek.

Zdjął opaskę z oczu.
Jak fajnie jest znowu zobaczyć twoją piękną twarz.
Całuje w usta i także się przytula.
Widzę że poprawiłaś swój bandaż.

-Tak, ale tytrafiełs w tedy i mi spadł. Więc znaczy to ze jesteś dobry w walce.
Uśmiechnęła się.

To przepraszam.
Lekko się zarumienił.
A tak właściwie czemu nie nosisz rzeczy typu stanik, bluza tylko ten bandaż.

-Jakoś tak, jest praktyczny i nie musze się martwić że gdzies zgubie ubranie. Lub że jakaś rana będzie. Po za tym wszyscy co walczą mają bandaz chyba taka moda xD

Ale to nie zmienia faktu że łatwo jest go ściągnąć przez co twoje kobiece wdzięki są narażone.
Dalej się rumieni.

-Więc, dlatego daje mi to tez powód do trenowania by nikt go nie zdjął.
Usmiecha się
-Wiesz ladnie ci w rumieńcach.

Ale tobie ładniej.
Całuje w nosek po czym podchodzi i bierze kij do ręki.
To powinnaś trenować bym nie mógł ci go zdjąć. Wiem że nie jestem wymagającym przeciwnikiem lecz to zawsze coś.

-Ale lepiej mnie nie prowokuj do walki.
Wzieła kij inny.
-Więc zaczynaj. Jak mnie powalisz na ziemie, bedziesz mógł prosić mnie oco chcesz a jak ja to ja ciebie co ty an to?

Przełknął ślinę.
To gra o wysoką stawkę. Zgoda tylko nic typu przebranie się w baletnice.
I zaatakował dziewczynę.

-Nie myślałam o czymś takim ale dzięki za podsunięcie pomysłu.
Sparowała ładnie atak, i szybko kucnęła robiąc haka i ty prawi spadłeś.
-Postaraj się bardziej.

Łatwo ci mówić.
Obrócił kijem w górze i zaatakował z boku.
Ty się uczysz walki od dziecka, a ja od godziny.

Odskoczyła.
-Czasem to nie ma znaczenia.

Fajnie.
Wykorzystał kij do większego wybicia w górę. Pojawia się za dziewczyną i od dołu podcina jej nogi kijem. Spodziewając się iż wykona unik szybkim ruchem zamachnął kij w górę i uderzył z boku.

ładnie przeturlała się na bok wstała i na kiju będąc kopneła w twarz.

Chłopak się przewrócił i upadł.
Ała to bolało.
Wstał, odłożył kij.
To jak co mam zrobić.

-Mozesz prosić mnie oco chcesz.
Usmiechneła się

Chłopak zaczął się denerwować. Chwilę myślał i w końcu powiedział.
Nie chce wyjść na żadnego zboczeńca. Lecz zróbmy to co ja miałbym zrobić gdybyś wygrała.
Całuje w czółko.
Tylko że we dwoje.

-Ja chciałam cię wpakować w pewien strój, ale zachowam to na później więc teraz ty.

Szczerze to chciałbym spędzić z tobą miło czas.
Powiedział z uśmiechem lekko rumieniąc się.

-To ciekawę, a w jaki sposób? I wiesz ze się czesto czerwienisz. Gorzej niż ja.

Tak zwyczajnie. Żeby każda chwila, minuta, sekunda była przyjemnością.
Podchodzi do dziewczyny.
Tak żebym mógł opowiadać swoim dzieciom, co ja gadam wnukom jaką to miałem wspaniałą ukochaną.
Całuje dziewczynę w usta.
I co z tego że się rumienię. To dowodzi nieśmiałości.

-Już o wnukach myślisz? Chyba najpierw dzieci.
Zaśmiała się tylko a hoshi zrobił minę jakby miła zwymiotować czyli ble.

Hoshi nie rób takich min. Ja tu pokazuje moją zajebistość.
Tuli dziewczynę.
Lecz wiesz nie wiem czy nawet znajdę odpowiednią matkę dla moich dzieci.

-Kiedyś na pewno znajdziesz, a wtedy ona będzie najszczęśliwszą dziewczyną na świecie.
Uśmiechnęła się a pies znów ta minę zrobił.

Niby skąd to przypuszczenie?
Nie zwraca już uwagi na psa.

-A co nie będzie tak?

A czy ty jesteś szczęśliwa.

-A czy ja mówię ze nie, głuptasie.
Pyknęła palcem w nos lekko.

Czyli jesteś szczęśliwa.
Tuli i nie puszcza.[/b]
To dobrze bo ja jestem przy tobie szczęśliwy.

-To się cieszę.
Cmoknęła w policzek.

Cmoka w policzek.
To co teraz robimy?

-Nie wiem, a co byś chciał?

Mnie wystarczy to co ty chcesz.
Całuje w nosek.

-To w tej sprawie chyba się nie dogadamy.

O jejku.
Przykłada głowę dziewczyny do swojego serca.
Poradzimy sobie. Każda miłość ma swoje próby.

-Strasznie szybko ci serce bije.
Powiedziała przymykając oczy.

To dobrze przynajmniej wiadome czy żyje.
Dociska ją do swojego serca.

-A czemu miał byś nie żyć?

Bo mógłbym umrzeć na zawał ze szczęścia.

-Nie strasz mnie.
Spojrzała na niego.
-A waśnie jak tam się czujesz choroba już minęła?

Czuje się świetnie.
Spogląda głęboko w jej oczy.
Przy tobie czuje przypływ sił.

-To się cieszę, a już chciała ci rosół zrobić. a może pójdziemy do ogrodu?

Jak chcesz.
I idzie z dziewczyną do ogrodu.